بذر کنجد یک گیاه گرمسیری است که در بسیاری از مناطق جهان به عنوان یک محصول مهم زراعی کشت میشود. نام علمی آن “سیمسوم ایندیکوم” (Sesamum indicum) است و از خانوادهٔ پدتاوا (Pedaliaceae) میباشد. کنجد از دیرباز در آسیا کشت میشده است و در ایران نیز بسیار مورد استفاده قرار گرفته است. به طور کلی، کنجد برای دو مورد استفاده اصلی کشت میشود: بذرهای آن برای تولید روغن و به عنوان مواد غذایی و مصرفی در نان، شیرینی و سایر محصولات غذایی استفاده میشوند. همچنین، برگهای بذر کنجد برای مصارف دارویی و گیاهی نیز مورد استفاده قرار میگیرند.
در ادامه، اطلاعات بیشتری دربارهٔ بذر کنجد ارائه میشود:
- رشد و شکل ظاهری:
- کنجد به صورت گیاهی یکساله رشد میکند و ارتفاع آن ممکن است بین 50 تا 250 سانتیمتر باشد.
- برگهای آن دارای شکل برگ گل رازی (شبیه به شکل برگ زیتون) هستند و به رنگ سبز تیره میباشند.
- گلهای کنجد دارای رنگهای متنوعی مثل سفید، زرد، قرمز و بنفش هستند.
- کاشت و برداشت:
- کنجد در مناطقی با آب و هوای گرمسیری و نیمه گرمسیری رشد خوبی دارد.
- بذرهای کنجد در خاک نیمه مرطوب کاشت میشوند و نیاز به نور خورشید برای رشد دارند.
- زمان برداشت کنجد بستگی به منطقه و شرایط محیطی دارد، اما به طور کلی برداشت در مرحلهٔ بلوغ گل و پس از افتادن گلها صورت میگیرد.
- استفادههای غذایی:
- بذرهای کنجد از دو نوع روغنی و غیرروغنی استفاده میشوند. روغن کنجد یکی از روغنهای گیاهی با ارزش غذایی بالا است و در آشپزی و صنعت غذا به عنوان روغن پخت و پز و تهیهٔ انواع محصولات غذایی مورد استفاده قرار میگیرد.
- بذرهای کنجد به صورت خام نیز مصرف میشوند و در تهیهٔ نان، شیرینی، آجیل، حبوبات، سسها و انواع خوراکیها استفاده میشوند.
- کنجد غنی از مواد مغذی مانند پروتئین، فیبر، کلسیم، آهن، منیزیم، ویتامینهای گروه ب و آنتیاکسیدانها است.
- استفادههای دارویی:
- برگهای بذر کنجد به عنوان مادهٔ دارویی در تهیهٔ دمنوشها و عرقیات مورد استفاده قرار میگیرند.
- کنجد در طب سنتی برای درمان برخی بیماریها مانند تقویت قلب و عروق، کاهش التهابات، تنظیم سطح قند خون و کاهش کلسترول مورد استفاده قرار میگیرد.
کنجد به عنوان یکی از محصولات مهم در صنایع غذایی، آشپزی و پزشکی، از قدمتی طولانی برخوردار است و ارزش غذایی و دارویی بالایی دارد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.